2 Makkabeeërs 07
01n Aander moal werden zeuven bruiers en heur moeke oppakt en op odders van keunenk mit swepen en raimen tamtaaierd om heur te dwingen verboden swienevlaais te eten.
02Ain van heur vruig keunenk noamens heur aalmoal: "Woarom ondervroag ie ons? Wat wil ie van ons te waiten kommen? Wie willen laiver staarven as dat we breken mit overleverns van ons veurolders."
03Keunenk wer aldernoarste kwoad en gaf odders, ze zollen kedels en pannen op t vuur zetten.
04Zo gaauw dij goud hait worden wazzen, luit e heur woordvoerder tong oetsnieden, t vèl van kop ofstrupen, net as ze dat bie Skythen doun, en hom handen en vouten ofkappen. Zien bruiers en zien moeke mozzen dit aalmoal aanzain.
05Dou wer e, of wat ter nog van hom over was, op odders van keunenk in n paan op t vuur zet en leventeg broaden. In tied dat ter tou broadpaan oet n dikke kwaalm omhoog kwam, pittjeden bruiers en heur moeke nkander aan om dood kerdoat onder ogen te zain.
06"God, de Heer, zugt ons. Hai zel zok wis over ons ontfaarmen, zo as Mozes zegd het in t laid doar in hai rondoet tegen Israël getuugt: 'Over dij hom dainen, zel e zok ontfaarmen.'"
07Noadat eerste bruier op dizze menaaier aan zien èn kommen was, wer twijde veurlaaid om zo min behandeld te worden. Ze struupten zien vèl mit hoar en aal van kop òf en vruigen: "Zolst nait laiver eten wat of die veurzet wordt, in stee van dat dien liggoam lid veur lid marreld wordt?"
08"Nee!" was t beschaaid in zien moudertoal, en doarom onderging hai aigenste tamtoatsies as zien bruier.
09Zien leste woorden wazzen: "Rötzak! Doe pakst ons nou wel t levent van nou òf, mor keunenk van wereld zel ons noa ons dood opwekken tou n nij, aiweg levent, omreden wie binnen om zien veurschriften dood ingoan."
10 Dou was daarde bruier aan beurt. Dou ze t zeden, stook e votdoalek tong tou mond oet, stook onverschrokken handen noar veuren
11 en zee trankiel: "Oet hemel heb k ze kregen, om God zien veurschriften dou k ter ofstand van, en van hom verwacht ik ze weerom te kriegen."
12 Keunenk en zien gevolg stonden versteld over moud van dizze jongkerel, dij zok, zo t leek, nait bekommerde om pien.
13 Dou hai ook dood was, marrelden ze vaaierde op aigenste menaaier.
14 Vlak veurdat e besweek, zee e: "Je zollen verlangen noar dood deur menskenhanden om verwachten dij God ons geft: dat hai ons weer opwekken zel. Mor veur joe zel der gain opstanden tou nij levent wezen."
15 Viefde wer veurlaaid en marreld.
16 Hai keek keunenk aan en zee: "Ie kinnen doun wat ie willen, ie hebben ja macht over mensken, ook al mout ie zulm staarven. Mor ie mouten nait mainen dat God ons volk in steek loaten het.
17 Wacht mor òf, ie zellen zien kolesoale kracht nog wel gewoar worden, as hai joe en joen noazoaten tamtaaiert!"
18 Noa hom was zèsde aan beurt. Dij zee, vlak veurdat e leste oam oetpoestte: "Moak joe mor nait wat wies. t Is ons aigen schuld dat we zo lieden mouten. Wie hebben tegen God zundegd en doarom binnen dizze aldervrezelkste dingen gebeurd.
19 Mor ie, denk mor nait dat ie vrij oet goan zellen, nou ie t woagd hebben t tegen God op te nemen."
20 Mor grootste bewondern verdainde moeke. As ain t verdaint dat heur noagedachtenis in eren holden wordt, is zai t wel. In ain dag mos ze aanzain hou of heur zeuven zeuns ombrocht werden, mor dapper huil ze kop ter veur, omdat ze op de Heer vertraauwde.
21 Vastberoaden moudegde zai elk van heur aan in heur moudertoal, heur overwegens as vraauw zette ze kracht bie mit n moud of was ze n kerel geliek:
22 "Hou of ie in mien schoot ontstoan binnen, wait ik nait. Ik heb joe levensoam nait geven of dailen doar elk van joe oet bestaait tou ain prachteg gehail in nkander zet.
23 Schepper van wereld, dij aan t aanbegun staait van mensk zien ontstoan en dij van ales oorsprong oetdocht het, zel joe in zien genoade levensoam weeromgeven, omdat ie joezulm nou opovvern om zien veurschriften."
24 Antiochus dochde dat vraauw hom minachten dee en mainde dat ze hom belaidegde. Doarom dee e, dou allenneg jongste nog overbleven was, nait bloots mit mooie woorden n beroup op hom, mor dee der n dikke aid op dat e hom riek en gelokkeg moaken zol as hai veurschriften van zien veurolders ofsweren zol. Hai zol hom onder zien vrunden opnemen en hom hoge fonksies aanvertraauwen.
25 Mor jongkerel ging der nait op in. Keunenk raip moeke der dou bie en pittjede heur aan jong onder t verstand te brengen dat hai deur dit aanbod aan te nemen, zien levent ter ofredden kon.
26 Hai ston der zo laank op aan dat ze aan t èn zee dat ze perbaaiern zol om jong om te proaten.
27 Doar huil ze vraide tiran mit veur gek, want dou ze zok noar heur zeun overboog zee ze in heur moudertoal tegen hom: "Mien jong, heb omdenken mit mie. Negen moand heb ik die onder t haart droagen en drij joar heb k die bòrst geven. Ik heb die opvud en grootbrocht tot wastoe nou bist en aal dij joaren heb ik die vertroedeld.
28 Nou vroag ik die, mien jong, kiek noar hemel en noar eerde en aal wat of ze bevatten en begriep goud dat God dit nait aalmoal moakt het van dingen dij der al wazzen. Heb ter wait van dat t mensdom op aigenste menaaier ontstoan is.
29 Wees mor nait benaauwd veur dij beul, mor loat zain dastoe nait veur dien bruiers onderdust. Aanveer dood, den zel ik deur God zien barmhaarteghaid die en dien bruiers weeromkriegen."
30 Mor naauw haar ze dat zegd, of jong raip: "Woar wacht ie op? Ik geheurzoam keunenk zien bevel nait, ik geheurzoam t bevel van wet dij Mozes ons veurolders geven het.
31 En doe, aanstichter van aal ellèn dij Hebreeërs overkomt, denk mor nait dastoe aan God zien greep ontkomst.
32 Wie lieden om ons aigen zunden.
33 De Heer dij leeft is nou grammiedeg op ons en straft ons dat wie ons levent betern zellen, dat geef k tou, mor hai zel t ook weer goudmoaken mit heur dij hom dainen.
34 Mor doe, goddeloze, deurhèn smerege schurk, doe hest gain enkele reden om tröts te wezen en doe huifst naargens op te hopen. Doe hest handen ja oetstoken noar kinder van hemel,
35 en doe zelst t oordail van aalmachtege en aalzainde God nait ontlopen.
36 Mien bruiers hebben noar t verbond mit God noa n kòrt pooske van lieden t aiwege levent kregen, mor doe zelst veur dien hoogmoud deur God veroordaild worden tou n rechtveerdege straf.
37 Net as mien bruiers geef ik mien liggoam en levent pries veur leer van ons veurolders. Ik smeek God dat e zien volk gaauw genoadeg wezen mag en dat e die mit pien en ploagen dwingen zel tou te geven dat allenneg hai God is.
38 Mag deur toudoun van mie en mien bruiers Aalmachtege zien gram, dij ons volk mit recht trovven het, tou bedoaren kommen."
39 Veur kop stöt deur dij offrontoatsies wer keunenk aldervrezelkst helleg en hai luit hom nog slimmer tamtaaiern as aal aandern.
40 Zo kwam hai ook aan zien èn mit n zuver gewaiten en mit groot vertraauw op de Heer.
41 As leste, noa heur zeuns, gaf moeke heur levent.
42 Tot zo wied over t verplichte mitdoun aan haaidense ovvermoaltieden en over boetensporeg vraide tamtoatsies.
|
